عنوان
|
نويسنده
|
مشاهده
|
CCNA : برنامه ريزی و طراحی شبكه ( بخش هشتم ) |
مديريت شبکه |
27710 |
با توجه به جایگاه داده در عصر حاضر و لزوم نگاه جامع به این مقوله مهم ، بر آن شدیم تا محوریت فعالیت های خود را بر روی این موضوع متمرکز نمائیم . از این رو گروه فابک با شعار فناوری اطلاعات برای کسب وکار شکل گرفت و خدمات خود را از طریق سایت www.fabak.ir به مخاطبان محترم عرضه می نماید
 |
CCNA : برنامه ريزی و طراحی شبكه
CCNA : برنامه ريزی و طراحی شبكه ( بخش
هشتم
)
آنچه تاكنون گفته شده است :
بخش
اول |
برنامه ريزی و طراحی
|
: |
طراحی يك شبكه محلی ساده با استفاده از فناوری سيسكو
|
بخش
دوم |
برنامه ريزی و طراحی |
: |
طراحی يك مدل آدرس دهی IP منطبق بر طرح شبكه
|
بخش
سوم |
برنامه ريزی و طراحی |
: |
طراحی يك مدل آدرس دهی IP منطبق بر طرح شبكه
|
بخش
چهارم
|
برنامه ريزی و طراحی
|
: |
انتخاب يك پروتكل روتينگ متناسب با نيازهای شبكه
|
بخش
پنجم |
برنامه ريزی و طراحی
|
: |
مفاهيم اوليه پروتكل های روتينگ Distance-vector
|
بخش
ششم |
برنامه ريزی و طراحی |
: |
بررسی پروتكل RIP ،
IGRP و پروتكل های تركيبی |
بخش
هفتم |
برنامه ريزی و طراحی
|
: |
بررسی برخی از ويژگی های پروتكل
EIGRP |
در اين بخش به بررسی
پروتكل های روتينگ link state نظير OSPF خواهيم پرداخت .
پروتكل های روتينگ link state
نظير OSPF
در پروتكل های link-state كه به آنها پروتكل
های shortest path first نيز گفته می شود ، هر روتر سه جدول
جداگانه را ايجاد می نمايد . يكی از اين جداول وضعيت همسايگانی
را كه مستقيما" به آن متصل شده اند در خود نگهداری می نمايد . در جدول ديگر ،
توپولوژی تمامی شبكه نگهداری می گردد و از جدول سوم برای نگهداری اطلاعات روتينگ
استفاده می شود .
روترهای link-state
نسبت به پروتكل های روتينگ distance-vector
دارای اطلاعات بيشتری در ارتباط با شبكه و ارتباطات بين شبكه ای می باشند. پروتكل های
link-state اطلاعات بهنگام خود را برای ساير روترهای
موجود در شبكه ارسال می نمايند (وضعيت لينك) .
OSPF ( برگرفته شده از Open Shortest Path First ) يك پروتكل روتينگ IP است
كه دارای تمامی ويژگی های يك پروتكل link-state است .پروتكل
فوق ، يك پروتكل روتينگ استاندارد باز است كه توسط مجموعه ای از توليدكنندگان شبكه
از جمله شركت سيسكو ايجاد شده است . در صورتی كه در يك شبكه از روترهائی
استفاده می گردد كه تمامی آنها متعلق به شركت سيسكو نمی باشند ، نمی توان از پروتكل
EIGRP استفاده كرد . در چنين مواردی می توان از گزينه
هائی ديگر نظير RIP ، RIPv2
و يا OSPF استفاده نمود . در صورتی كه ابعاد يك شبكه
بسيار بزرك باشد ، تنها گزينه موجود پروتكل OSPF و يا
استفاده از route redistribution است ( يك سرويس ترجمه بين پروتكل های روتينگ ) .
OSPF ، با استفاده از الگوريتم
Dijkstra كار می كند . در ابتدا ، اولين درخت كوتاهترين مسير ايجاد می
گردد و در ادامه جدول روتينگ از طريق بهترين مسيرها توزيع می گردد . اين پروتكل
دارای سرعت همگرائی بالائی است ( شايد به اندازه سرعت همگرائی
EIGRP نباشد ) و از چندين مسير با cost يكسان به
مقصد مشابه حمايت می نمايد . برخلاف EIGRP ،
پروتكل OSPF صرفا" از روتينگ IP
حمايت می نمايد .
در بحث مربوط به پروتكل های link-state ، اكثر
علاقه مندان به دريافت مدرك CCNA ، در آغاز با پروتكل
OSPF آشنا می شوند .
بدين منظور اين پروتكل با پروتكل های سنتی distance-vector نظير
RIPv1 مقايسه و ماحصل آن در جدول 1 نشان داده شده است .
OSPF |
RIPv1 |
ويژگی |
Link-state |
Distance-vector |
نوع پروتكل |
بلی |
خير |
حمايت از classless
|
بلی |
خير |
حمايت از VLSM
|
خير |
بلی |
خلاصه سازی اتوماتيك |
بلی |
خير |
خلاصه سازی دستی |
ارسال
multicast
در صورت بروز تغييرات |
ارسال متناوب
broadcast |
انتشار مسير |
پهنای باند |
hops |
متريك مسير |
ندارد |
15 |
محدوديت تعداد hop
|
سريع |
كند |
همگرائی |
بلی |
خير |
Peer authentication |
بلی ( استفاده از
نواحی) |
خير ( فقط
flat) |
شبكه سلسله مراتبی |
Dijkstra |
Bellman-Ford |
الگوريتم محاسبه مسير |
جدول
1 : مقايسه پروتكل های RIPV1 و
OSPF
OSPF دارای ويژگی های متعددی است كه صرفا" تعداد اندكی از آنها در جدول
1
نشان داده شده است . تمامی
شواهد موجود نشان دهنده اين واقعيت است كه پروتكل
OSPF يك پروتكل
سريع ، قابل توسعه و مستحكم
است كه می توان از آن در هزاران شبكه عملياتی
استفاده كرد .
OSPF بگونه ای طراحی شده است كه
بتواند از شبكه های سلسله مراتبی حمايت نمايد . با بكارگيری ويژگی فوق می
توان ارتباطات بين شبكه ای بزرگ را به چندين شبكه كوچكتر كه به آنها ناحيه گفته می
شود ، تقسيم نمود . بكارگيری پتانسيل فوق مزايای متعددی را به دنبال خواهد داشت :
OSPF ، درون يك
ناحيه خودمختار ( AS ) اجراء می شود ولی اين امكان
نيز وجود دارد كه از آن برای اتصال چندين ناحيه خودمختار به يكديگر استفاده كرد .
به روترهائی كه نواحی خود مختار را به يكديگر متصل می نمايند ،
ASBR ( برگرفته شده از autonomous system boundary
router ) گفته می شود .
فلسفه ايجاد نواحی خود مختار ، كاهش زمان بهنگام سازی و عدم انتشار مشكلات ايجاد
شده در يك ناحيه خاص به ساير نواحی شبكه است .
در بخش نهم به بررسی نحوه طراحی يك شبكه با استفاده از فناوری های سيسكو با
تاكيد بر روی شبكه های محلی مجازی (VLANs) خواهيم پرداخت
.