آشنائی با فلش ديسک

يکی از ويژگی های قابل توجه کامپيوتر ، قابليت ذخيره و بازيابی اطلاعات بر روی رسانه های ذخيره سازی متفاوت است . هارد ديسک ، فلاپی ديسک و ديسک های فشرده نمونه هائی متداول در اين زمينه می باشند . برخی از حافظه های جانبی دارای اين ويژگی مهم می باشند که می توان آنان را براحتی جابجا نمود  و از داده های ذخيره شده بر روی آنان در مکان های متفاوتی استفاده کرد . به اين نوع از حافظه ها ، حافظه های Removable گفته می شود . فن اوری ايجاد حافظه های فوق از گذشته تاکنون دستخوش تحولات فراوانی شده است. در حافظه های اوليه، اطلاعات بر روی يک نوار مغناطيسی ذخيره می گرديد که توسط يک دستگاه کاست صوتی استفاده می گرديد . قبل از آن ، برخی کامپيوترها از پانج کارت به منظور ذخيره اطلاعات استفاده می نمودند .به منظور آگاهی از داده های ذخيره شده ، سوراخ های موجود برروی  کارت پانچ تفسير می گرديد .

از آن زمان تاکنون ، فن آوری های متعددی به منظور توليد رسانه های ذخيره سازی Removable ايجاد شده است. امروزه می توان بر روی اين نوع از حافظه ها ( ديسک ، کاست ، کارت و يا کارتريج ) صدها مگابايت و يا چندين گيگابايت اطلاعات را ذخيره نمود .

مزايای استفاده از حافظه های Removable

• عرضه نرم افزارهای تجاری

• Backup گرفتن اطلاعات مهم

• اننتقال داده بين دو کامپيوتر

• ذخيره نرم افزار و يا اطلاعاتی که از آنان بطور دائم استفاده نمی گردد .

• ايمن سازی داده هائی که تمايل نداريم ساير افراد به آنان دستيابی داشته باشند .

 انواع رسانه های ذخيره سازی اطلاعات
رسانه های ذخيره سازی Removable  را می توان به سه گروه عمده تقسيم نمود :

• حافظه های مغناطيسی

• حافظه های نوری

• حافظه های Solid state

فلش ديسک و يا فلش درايو ، يکی از جديدترين دستگاه های ذخيره سازی اطلاعات است که با توجه به ويژگی های منحصر بفرد خود توانسته است در  کانون توجه علاقه مندان قرار گيرد. حافظه استفاده شده در اين نوع دستگاه ها  از نوع   Solid State بوده  و می توان هزاران مرتبه اطلاعاتی را بر روی آنان نوشت و يا حذف نمود.

ويژگی فلش ديسک ها 

• حافظه های فلش ، يکی از متداولترين نوع حافظه های Removable می باشند که از آنان در دستگاه های کوچکی نظير  دوربين های ديجيتال ، PDA  و يا فلش ديسک  استفاده می گردد.

• فلش ديسک های USB روشی سريع و آسان به منظور افزايش فضای ذخيره سازی را در اختيار کاربران قرار می دهند . اين نوع دستگاه ها با استفاده از ويژگی های Plug & Play بسادگی و از طريق يک پورت USB به کامپيوتر متصل می گردند .در زمانی که کامپيوتر روشن است می توان يک فلش ديسک را به پورت USB متصل و يا از آن جدا نمود . 

• پس از اتصال يک فلش ديسک به پورت USB کامپيوتر  و شناسائی آن توسط سيستم عامل و نصب نرم افزارهای ضروری ، می توان بسادگی فايل های مورد نظر را بر روی آن ذخيره نمود . قدرت درايوهای فوق متاثر از پورت های USB می باشد . از درايوهای فلش USB  به منظور اشتراک اطلاعات بين کامپيوترها و استفاده از فايل ها و اسناد مورد نظر در منزل و يا محل کار استفاده می گردد . حافظه های فوق دارای ظرفيت های متفاوتی بوده و می تواند تا چندين گيگابايت را شامل شود . 

• نحوه استفاده از فلش ديسک ها  ، همانند يک هارد ديسک قابل حمل بوده و پس از اتصال آنان به پورت USB کامپيوتر امکان استفاده از آنان فراهم می گردد .در اين رابطه به کابل های اضافه و يا آدپتور خاصی نياز نمی باشد .

• فلش ديسک ها امکان افزودن و حذف فايل ها را تا يکصد هزار مرتبه فراهم نموده و به منظور ذخيره محتويات ديجيتال تا ده سال مناسب می باشند ( از لحاظ تئوری ) .

• پس از نصب فلش ديسک ، نحوه عملکرد آن مشابه يک هارد ديسک بوده و می توان هر نوع داده ئی را بر روی آن ذخيره ، حذف و يا کپی نمود . فايل های موزيک ، اسناد ، نامه های الکترونيکی و فيلم  نمونه هائی در اين رابطه می باشد .

• فلش ديسک های USB دارای يک اينترفيس از قبل تعبيه شده USB می باشند که با پورت های USB 1.1 و USB 2.0 کار می کند . امکان استفاده از فلش ديسک های USB در سيستم های عامل متفاوتی وجود دارد .

• با استفاده از يک پورت  USB 2.0  و يک فلش درايو USB 2.0 ، می توان فايل ها را با سرعتی بالغ بر هشت مگابايت در ثانيه بازيابی  و با سرعتی معادل هفت مگابايت در ثانيه ذخيره نمود.

• در صورتی که BIOS  برد اصلی کامپيوتر اجازه دهد، می توان فلش ديسک را بگونه ای پيکربندی نمود که با استفاده از آن سيستم را راه اندازی نمود (booting ). 

• امکان به اشتراک گذاشتن فلش ديسک ها در يک شبکه وجود داشته و تمامی عمليات آنان مشابه يک هارد درايو می باشد.

• در زمان انتقال داده بر روی يک فلش درايو ، چراغ LED  آن روشن می گردد (فلش ديسک در حال استفاده برای عمليات خواندن و يا نوشتن است ). با توجه به اين که برخی از سيستم های عامل از cache  در زمان نوشتن استفاده می نمايند ، می بايست قبل از جدا نمودن فلش ديسک از پورت USB از غيرفعال بودن چراغ LED آنان اطمينان حاصل گردد . خارج نمودن فلش ديسک از کامپيوتر در حين عمليات نوشتن و خواندن علاوه بر اين که داده ها را در معرض آسيب قرار می دهد می تواند به کامپيوتر و فلش ديسک نيز آسيب برساند .

استفاده از فلش ديسک

• نصب : پس از نصب فلش ديسک به پورت USB و تشخيص آن توسط سيستم عامل با مراجعه به بخش My Computer می توان آن را در ليست درايوها مشاهده نمود .( يک آيکون Removable Disk  )

• خواندن و نوشتن : نحوه خواندن ، نوشتن ، کپی و حذف فايل ها بر روی درايوهای فلش، مشابه هارد ديسک است .

• Unplug نمودن دستگاه : پس از اتمام کار می توان فلش ديسک را از پورت USB جدا نمود . بدين منظور می بايست فرآيند Safe Removal را  از طريق آيکون موجود در بخش Toolbar ( مطابق شکل زير ) دنبال نمود .

نحوه انتخاب يک فلش ديسک

• شکل ظاهری : اکثر بخش های شکننده فلش ديسک نظير اينترفيس USB می بايست دارای يک روکش مناسب باشند . در زمان انتخاب يک فلش ديسک تجهيزات جانبی همراه آن نظير کابل های رابطه و  ساير موارد موجود را بررسی نمائيد .

• ظرفيت : فلش ديسک ها با ظرفيت های متفاوتی توليد و  عرضه می گردند.ظرفيت يک فلش درايو را متناسب با نياز خود انتخاب نمائيد .

• سازگاری : در صورتی که کامپيوتر شما دارای يک پورت USB 1.1 و يا USB 2.0 است، فلش درايوی را انتخاب نمائيد که با آنان سازگار باشد. پورت های USB 1.1 دارای سرعت کمتری نسبت به پورت های USB 2.0 می باشند.اکثر درايوهای USB 2.0 در پورت های USB 1.1 کار می کنند ولی به منظور استفاده از تمامی ظرفيت سرعت، درايو USB 2.0 را به همراه پورت USB 2.0 استفاده نمائيد . در زمان انتخاب يک فلش درايو می بايست سازگاری آن با سيستم عامل نصب شده بر روی کامپيوتر نيز بررسی گردد .

• حفاظت داده ها . نحوه حفاظت محتويات ديجيتال ذخيره شده بر روی يک فلش درايو به چه صورت است ؟  تعداد زيادی از فلش درايوها دارای سوئيچی به منظور حفاظت در مقابل نوشتن تصادفی می باشند ( نظير دکمه های موجود بر روی فلاپی ديسک ها و نوارهای ويدئوئی ) . در صورتی که اطلاعات حساس و مهمی بر روی فلش درايو ذخيره شده است و نمی بايست افراد غيرمجاز به آنان دستيابی داشته باشند ، فلش ديسکی اننخاب گردد که امکان استفاده از رمز عبور را در اختيار شما قرار می دهد .