عنوان
|
نويسنده
|
مشاهده
|
آشنائی با پروتکل DNS |
مديريت آموزش |
45706 |
با توجه به جایگاه داده در عصر حاضر و لزوم نگاه جامع به این مقوله مهم ، بر آن شدیم تا محوریت فعالیت های خود را بر روی این موضوع متمرکز نمائیم . از این رو گروه فابک با شعار فناوری اطلاعات برای کسب وکار شکل گرفت و خدمات خود را از طریق سایت www.fabak.ir به مخاطبان محترم عرضه می نماید
 |
آشنائی با پروتکل DNS
آشنائی با پروتکل
DNS
DNS از کلمات Domain Name System اقتباس
و يک پروتکل
شناخته شده در عرصه شبکه های کامپيوتری خصوصا" اينترنت است
. از پروتکل فوق به منظور ترجمه اسامی کامپيوترهای ميزبان و Domain به آدرس های IP
استفاده می گردد. زمانی که شما آدرس www.srco.ir را در مرورگر خود تايپ می نمائيد ، نام فوق به يک
آدرس IP و بر اساس يک درخواست خاص ( query
) که از جانب کامپيوتر شما صادر می شود ، ترجمه می گردد .
تاريخچه
DNS
DNS ، زمانی که اينترنت
تا به اين اندازه گسترش پيدا نکرده بود و صرفا" در حد و اندازه يک شبکه کوچک بود ،
استفاده می گرديد . در آن زمان ، اسامی کامپيوترهای ميزبان به صورت دستی در فايلی با نام
HOSTS درج می گرديد . فايل فوق بر روی يک سرويس دهنده مرکزی قرار می گرفت
.
هر سايت و يا کامپيوتر که
نيازمند ترجمه اسامی کامپيوترهای ميزبان بود ، می بايست از فايل فوق استفاده
می نمود . همزمان با گسترش اينترنت و افزايش تعداد کامپيوترهای ميزبان ، حجم فايل
فوق نيز افزايش و امکان استفاده از آن با مشکل مواجه گرديد ( افزايش ترافيک
شبکه ). با توجه به مسائل فوق ، در سال 1984 تکنولوژی
DNS معرفی گرديد .
پروتکل
DNS
DNS ، يک
"بانک اطلاعاتی توزيع شده " است
که بر روی ماشين های متعددی مستقر می شود ( مشابه ريشه های يک درخت که از ريشه اصلی انشعاب می شوند
) . امروزه اکثر شرکت ها و موسسات دارای يک سرويس دهنده
DNS کوچک در سازمان خود می باشند تا اين اطمينان ايجاد گردد که کامپيوترها
بدون بروز هيچگونه مشکلی ، يکديگر را پيدا می نمايند . در صورتی که
از ويندوز 2000 و اکتيو دايرکتوری استفاده می نمائيد، قطعا" از DNS به
منظور ترجمه اسامی
کامپيوترها به آدرس های IP
، استفاده می شود . شرکت مايکروسافت در ابتدا نسخه اختصاصی سرويس دهنده
DNS خود را با نام ( WINS
( Windows Internet Name Service طراحی و پياده سازی نمود . سرويس دهنده فوق
مبتنی بر تکنولوژی های قديمی بود و از پروتکل هائی استفاده می
گرديد که هرگز دارای کارائی مشابه DNS نبودند .
بنابراين طبيعی بود که شرکت مايکروسافت از WINS
فاصله گرفته و به سمت DNS حرکت کند
.
از پروتکل DNS
در مواردی که کامپيوتر شما اقدام به ارسال يک
درخواست
مبتنی بر DNS برای
يک سرويس دهنده نام به منظور يافتن
آدرس Domain می نمايد ،
استفاده می شود .مثلا" در صورتی که در مرورگر خود آدرس
www.srco.ir را تايپ نمائيد ، يک درخواست
مبتنی بر DNS از کامپيوتر شما و به مقصد يک سرويس دهنده
DNS صادر می شود . ماموريت درخواست ارسالی ، يافتن آدرس
IP وب سايت سخاروش است .
پروتکل
DNS و مدل مرجع OSI
پروتکل DNS معمولا" از پروتکل UDP به منظور
حمل داده استفاده می نمايد .
پروتکل UDP نسبت به TCP
دارای overhead کمتری می باشد. هر
اندازه overhead يک پروتکل کمتر باشد ، سرعت آن بيشتر خواهد
بود . در مواردی که حمل داده با استفاده از پروتکل
UDP با مشکل و يا بهتر بگوئيم خطاء مواجه گردد ، پروتکل
DNS از پروتکل TCP به منظور
حمل داده استفاده نموده تا اين اطمينان ايجاد گردد که داده بدرستی و بدون بروز خطاء
به مقصد خواهد رسيد .

فرآيند
ارسال يک درخواست DNS و دريافت پاسخ آن
، متناسب با نوع سيستم
عامل نصب شده بر روی يک کامپيوتر است .برخی از سيستم های عامل
اجازه استفاده از پروتکل
TCP برای DNS را نداده و
صرفا" می بايست از پروتکل UDP به منظور حمل
داده استفاده شود . بديهی است در چنين مواردی همواره اين احتمال وجود خواهد داشت که
با خطاهائی مواجه شده و عملا" امکان ترجمه نام يک کامپيوتر و يا
Domain به آدرس IP وجود
نداشته باشد .
پروتکل
DNS از پورت 53 به منظور ارائه
خدمات خود استفاده می نمايد
. بنابراين يک سرويس دهنده DNS به پورت 53 گوش
داده و اين انتظار را خواهد داشت که هر سرويس گيرنده ای که تمايل به استفاده از
سرويس فوق را دارد از پورت مشابه استفاده نمايد .
در برخی موارد ممکن است مجبور شويم از پورت ديگری استفاده نمائيم . وضعيت فوق به
سيستم عامل و سرويس دهنده DNS نصب شده بر روی يک
کامپيوتر بستگی دارد.
ساختار
سرويس دهندگان
نام دامنه ها در اينترنت
امروزه بر روی اينترنت ميليون ها سايت با اسامی
Domain ثبت شده وجود دارد . شايد اين سوال برای
شما تاکنون مطرح شده باشد که اين اسامی چگونه سازماندهی می شوند ؟ ساختار
DNS بگونه ای طراحی شده است که يک سرويس دهنده
DNS ضرورتی به آگاهی از تمامی اسامی
Domain ريجستر شده نداشته و صرفا" ميزان آگاهی وی به يک سطح بالاتر و يک سطح
پائين تر از خود محدود می گردد . شکل زير بخش های متفاوت
ساختار سلسله مراتبی DNS
را نشان می دهد :

internic
، مسئوليت کنترل
دامنه های ريشه را برعهده داشته که
شامل تمامی Domain های سطح بالا
می باشد ( در شکل فوق به رنگ آبی نشان داده شده است) . در بخش فوق تمامی
سرويس دهندگان
DNS ريشه قرار داشته و آنان دارای آگاهی
لازم در خصوص دامنه های موجود در سطح پائين تر از خود می باشند ( مثلا"
microsoft.com ) . سرويس دهندگان DNS
ريشه مشخص خواهند کرد که کدام سرويس دهنده DNS در ارتباط
با دامنه های microsoft.com و يا
Cisco.com می باشد .
هر
domain شامل يک Primary DNS و
يک
Secondary DNS می باشد . Primary DNS ، تمامی اطلاعات مرتبط با Domain
خود را نگهداری می نمايد. Secondary DNS به منزله يک backup
بوده و در مواردی که Primary DNS با مشکل مواجه می شود
از آن استفاده می گردد . به فرآيندی که بر اساس آن يک
سرويس دهنده Primary DNS اطلاعات خود را در سرويس دهنده Secondary DNS تکثير می
نمايد ، Zone Transfer گفته می شود .
امروزه صدها وب سايت وجود دارد که می توان با استفاده از آنان يک Domain
را ثبت و يا اصطلاحا" ريجستر نمود . پس از ثبت يک Domain
، امکان مديريت آن در اختيار شما گذاشته شده و می توان رکوردهای منبع (RR
) را در آن تعريف نمود. Support, www و Routers
، نمونه هائی از رکوردهای منبع در ارتباط با دامنه Cisco.com
می باشد. به منظور ايجاد Subdomain می توان از يک برنامه
مديريتی DNS استفاده نمود . www
و يا هر نوع رکورد منبع ديگری را می توان با استفاده از اينترفيس فوق تعريف
نمود . پس از اعمال تغييرات دلخواه خود در ارتباط با
Domain ، محتويات فايل های خاصی که بر روی سرويس دهنده ذخيره شده اند
نيز تغيير نموده و در ادامه تغييرات فوق به ساير سرويس دهندگان تائيد شده اطلاع
داده می شود . سرويس دهندگان فوق ، مسئوليت Domain شما
را برعهده داشته و در ادامه تمامی اينترنت که به اين سرويس دهندگان
DNS متصل می شوند از تغييرات ايجاد شده آگاه و قادر به
برقراری ارتباط با هر يک از بخش های Domain می
گردند.
مثلا" در صورتی که قصد ارتباط با Support.Cisco.com
را داشته باشيد، کامپيوتر شما با سرويس دهنده DNS که
مسئوليت مديريت دامنه های Com. را دارد ، ارتباط برقرار
نموده و سرويس دهنده فوق اطلاعات لازم در خصوص دامنه Cisco.com
را در اختيار قرار خواهد داد . در نهايت سرويس دهنده DNS
مربوط به Cisco.com ( سرويس دهنده فوق ، تمامی
اطلاعات مرتبط با دامنه Cisco.com را در خود نگهداری می
نمايد ) ، آدرس IP کامپيوتر مربوط به
Support.Cisco.com را مشخص نموده تا امکان برقراری ارتباط با آن فراهم گردد
.